مشکلات زندگی در ساختمان های بلند مرتبه
مضرات ساختمانهای بلند مرتبه
زندگی در ویلا یا خانه های ویلایی بهتر است یا ساختمانهای بلندمرتبه؟ اگر این سوال را از هر فردی بپرسیم معمولا متناسب با روحیات و شغل افراد جواب های مختلفی را میشنویم. اما زندگی در ساختمانهای بلند مرتبه مشکلات عدیده ای دارد اما افرادی که بدنبال آرامش هستند معمولا ویلا را برای ادامه زندگی انتخاب میکنند.
حتی بعضی از افراد فکر میکنند که برای خرید ویلا باید بودجه مالی خیلی بالایی داشت اما این موضوع کاملا اشتباه است و با بودجه کم هم میشود در مناطق بسیار خوب و مناسب صاحب ویلا شد. این مقاله برای شما عزیزان گرداوری شده تا علاوه بر پی بردن به مشکلات زندگی در ساختمانهای بلند مرتبه، شرایط خرید ویلا در تهراندشت را مشاهده کنید.
7دلیلی که ساختمان های بلند قابلیت زندگی کردن را نابود می کنند
بلند مرتبه سازی تنها راه مقابله با تراکم جمعیت نیست. این کار در حقیقت میتواند راه حل بسیار نامناسبی باشد که سرشت، قابلیت زندگی، اساس زندگی اجتماعی و سلامت عمومی یک شهر را تضعیف میکند.
۷ دلیل زیر گواه این ادعا است:
بلند مرتبه سازی مردم را از خیابان جدا می کند: مطمئنا یک ساختمان بلند مرتبه میتواند چشم انداز خیره کننده ای را ایجاد کند اما امکان دیدن مردم به گونه ای که بتوان با آنها ارتباط برقرار کرد را از بین می برد. مردمی که در ساختمانهای بلند زندگی می کنند کمتر خانه های خود را ترک می کنند چراکه خارج شدن از در خانه هایشان دیگر خیلی آسان نخواهد بود.
بنا به گفته مایکل باکستون ساختمان های بلند تعداد زیادی از مردم را از خیابان جدا میکنند و در نهایت ما با شهری مواجه هستیم که از جریان زندگی در خیابان جدا است، شهری بر پایه جوامع دربسته و محصور شده.
مقیاس ساختمان های بلند با مقیاس بدن انسان در تناسب نیست: ساختمان های بلند به دلیل ارتفاعی که دارند فهم بصری مشخصی درزاویه دید چشم عابرین ایجاد نمیکنند. شما حتی نمی توانید کل ساختمان را ببینید مگر از بالای یک ساختمان بلند دیگر.
وقتی شما از میان محله های سنتی راه می روید میتوانید صورت های مردمی که از پنجره هایشان به بیرون نگاه میکنند و جزئیاتی مثل گلدان هایشان در پنجره را بببینید. اما وقتی در میان محله ای با ساختمان های بلند راه می روید این چیز ها را در نمای بیشتر ساختمان ها نمی بینید. به عبارتی دیگر، در این محله ها شما دید معمول چشم یک انسان را از دست می دهید.
ساختمان های بلند به شکلی رادیکال شانس انسان ها برای ملاقات یک دیگر و بودن با هم دیگر را کم میکنند: چون ساختمان های بلند مردم را از خیابان ها و یک دیگر جدا میکنند و به میزان زیادی شانس ایجاد ملاقات بین افراد را که لازمه سرزندگی یک شهر و سرمایه اجتماعی است، کم میکنند. زندگی کردن در ساختمان های بلند جهانی محدود و کپسولی را بوجود می آورد. این ساختمان ها دنیای شما میشوند خصوصا آنهایی که دارای رستوران، مرکز خرید، باشگاه ورزشی و دیگر امکانات نیز هستند.
بلند مرتبه سازی باعث گسترش بی رویه عمودی شهرها میشود: گسترش بی رویه زمانی اتفاق می افتد که چیزی ناکارامد ساخته شود که فضای زیادی را اشغال کند. ساختمان های بلند فضای عمودی زیادی را برای کاربری مشخصی مثل مسکن اشغال میکنند در حالی که میتوان برای این امر از ساختمان های کم ارتفاع هم استفاده کرد.
گسترش عمودی شهرها نه تنها باعث ترویج انزواطلبی و خالی شدن خیابان ها از مردم می شود، بلکه میتواند منجربه ایجاد حباب های اقتصادی غیر واقعی شود.
بلند مرتبه سازی مساوی است با اعیان نشینی و بی عدالتی، کوتاه مرتبه سازی مساوی است با انعطاف پذیری و و به صرفه سازی: ساختمان های بلند سود بیشتری را برای سازندگان فراهم می آورند. با این حال هرچه ساختمان بلندتر شود هزینه ساخت آن بالاتر می رود. بنابراین معمولا ساختمان های بلند شامل واحد های لوکس برای سرمایه داران می شوند و این باعث بالا رفتن قیمت زمین های مجاور نیز می شود. در نتیجه ساخت خانه های به صرفه غیر ممکن تر و بی عدالتی بیشتر می شود.
در طرف دیگر در یک بافت شهری مناسب، فروشگاه ها و آپارتمان های کوچک تر باعث بوجود آمدن سودهای کوچک تری می شود که بین افراد و کسب و کارهای بیشتری تقسیم میشوند. به مرور زمان این باعث دوام و انعطاف پذیری بیشتر جامعه می شود.
آیا مرتفع سازی از لحاظ محیطی پایدار است؟ به گفته پاتریک کاندون از دانشگاه بریتیش کلمبیا ساختمان های بلند تحت تاثیر تاثیرات زیاد خورشید و باد بر روی جداره تماما شیشه ای خود می شوند. این جداره شیشه ای ناکارامد است چراکه شیشه عملکرد خوبی برای حفظ گرما ندارد.او اضافه می کند که ساختمان های مرتفع نسبت به ساختمان های کوتاه تر دارای سازگاری و در نتیجه پایداری کمتری هستند.
مرتفع سازی برای سلامت شما خوب نیست. دانیل کاپن، روانشناس، در مجله کانادایی سلامت عمومی می نویسد که مرتفع سازی مانع تلاش بیشتر کودکان و سالخورده گان برای بیرون رفتن میشود و آنان را تشویق به ماندن در خانه می کند. همچنین مرتفع سازی مردم و بخصوص کودکان را از داشتن همسایه هم سن وسال و فعالیت های محلی محروم می کند. او عقیده دارد که میزان بیگانگی و انزوا که تاثیرات مخربی بر روی سلامت مردم دارند، با بیشتر شدن ارتفاع ساختمان ها افزایش می یابد.